Jak często zastanawialiście się, w jaki sposób rozwiązać problem, by każdy był zadowolony z jego rozstrzygnięcia? Jak często porzucaliście swoje plany tylko dlatego, że komuś coś nie pasowało? Jak często zrezygnowaliście ze swoich marzeń w obawie przed tym jak zareagują inni?

Chcecie podzielić się swoją radością i nową motywacją z innymi, więc pełni entuzjazmu i zapału przedstawiacie go komuś innemu i słyszycie:
  Chyba żartujesz. Nigdy ci się to nie uda. Zajmij się lepiej czymś innym. Nie nadajesz się do tego. Nie dasz rady. To nie dla ciebie. 

Brzmi znajomo, prawda? Ale czy to znaczy, że musimy od razu z tego wszystkiego rezygnować? Mimo, że (niestety już nieco zdołowani i przybici) wciąż uważamy, że jest to dobry i realny pomysł? Mamy tak po prostu wyrzucić to z umysłu, zapomnieć i zamiast rozwijać się, wciąż stać w jednym miejscu?

Oczywiście, że nie! Tak nie powinno być. Jeśli w głębi duszy faktycznie czujecie, że to jest coś dla Was, to nie poddawajcie się! W końcu to jest Wasze życie. Wasze wybory i decyzje. Zawsze znajdzie się ktoś, komu coś nie będzie się podobało i nawet jeśli już zaczniecie, to będzie Was krytykował. Na swojej drodze pewnie spotkacie kolejne osoby, które czasem nawet z zazdrości będą próbowały Was zdołować, ale uwierzcie mi, że jeśli przyjdzie co do czego, to osób, które będą Was wspierać, znajdzie się znacznie więcej.

Myślę, że spełnienie własnych planów jest ważne i dopóki nie krzywdzimy innych, to jak najbardziej powinniśmy to robić. Iść własną ścieżką, nie podążać utartymi szlakami. Pamiętajcie, nie da się zadowolić wszystkich. Dlatego róbcie przede wszystkim to, co kochacie. To zawsze będzie słuszna i najlepsza droga :)